„czarny realizm”
„Czarny realizm”, „czarny realizm poetycki”, „czarny psychologizm realistyczny” to nazwy kierunku, który miał istotny wpływ na francuski egzystencjalizm. Dotyczy lat 1934-1939.
Neorealizm II
Jest kierunkiem niejednorodnym, różne filmy: od pogranicza baśni, poprzez głębsze analizy socjologiczne społeczeństwa włoskiego, po próby bardzo realistycznego podejścia do prezestowania rzeczywistości. Podstawowe warunki neorealizmu – określone dopiero w latach 50. –
- dzieło otwarte
- zwrócenie uwagi na ludzi z nizin społecznych
- wykorzystanie aktorów niezawodowych
- wykorzystanie autentycznych scenerii.
Neorealizm – twórcy
- Rosselini
Rzym miasto otwarte
Paissa
Niemcy roku zerowego
- de Sica
Dzieci patrzą na nas – otwiera neorealizm
Złodzieje rowerów
Cud w Mediolanie
- de Santis
Gorzki ryż
Rzym godzina 11 historia oparta na faktach – kilkanaście ofiar na schodach, które runęły
- Visconti
Opętanie – zapowiada tendencje neorealistyczne
Ziemia drży